Кўпроқ томорқани, мол-ҳолни ўйлардик. Энди эса даладан узоқлашгимиз келмайди. Чунки ернинг эгаси — ўзимиз!
“Отамурод Берди Жамшид” деб номланган фермер хўжалигини ташкил этганмиз. Қишлоғимиз Ҳажувонда кўпчиликнинг бошини қовуштириб, ишлаяпмиз. Сизга айтсам, ерга меҳр қўйсангиз, у марҳаматини аямас экан. Мана, бу йил ҳам ғалладан юқори ҳосил олдик. Иссиқхона барпо этдик. Асаларичиликни йўлга қўйдик. Шукр, кам бўлаётганимиз йўқ. Меҳнатимиз самарасини кўраяпмиз. Бозорларимиз тўкин. Топганимиз яхши кунларга буюраяпти.
Қишлоғимизга келсангиз, ҳар куни тўю томошанинг устидан чиқасиз. Бу ҳам юртимиздаги тинчлик-осойишталик, фаровонликнинг белгиси. Шундай экан, бу кунларнинг қадрига етиб яшашга нима етсин?!

Кенжа БЕРДИЕВ.
Вобкент тумани

Мақолани дўстларингиз билан бўлишинг!